دوچرخه و سیبیل بابا!
دوچرخه‌سواری، هنری شگفت‌انگیز است که به ما اجازه می‌دهد با دو پا و دو چرخ، به دنیای شلوغ و پرهیاهو سفر کنیم. اما در این سفر، ما با چالش‌های زیادی روبه‌رو هستیم که گاهی احساس می‌کنیم باید با یک گروه از ابرقهرمانان به میدان بیاییم.
بیایید با دوستان چهار چرخ خود شروع کنیم. ای دوستان چهار چرخ، آیا فکر می‌کنید داشتن دو چرخِ بیشتر نشانه برتری شماست؟ آیا وجود این دو چرخِ بیشتر باعث می‌شود نگاه شما از بالا به پایین باشد؟ البته لازم است کسانی که بیش از چهارچرخ دارند را مستثنی کنیم، چون چه بخواهیم و چه نخواهیم، نگاهشان نسبت به ما از بالا به پایین خواهد بود. ای دوستان چهار چرخ به بالا، بدانید و آگاه باشید که ما و شما برابر هستیم، اگرچه هیجده چرخ‌ها برابرتر هستند، ولی شما هم جان هر کسی که دوست دارید، هوای ما را داشته باشید.
حال روی صحبتم با دوستان بی‌چرخ است. ای دوستان بی‌چرخ، ما شما را مانند خود برابر می‌بینیم، پس شما هم ما را به دید یه‌سردوگوش نگاه نکنید و کمی عفت کلام داشته باشید. وقتی ما را در پیاده‌روها می‌بینید، مطمئن باشید که ما تمام تلاش خود را می‌کنیم که بدون تبدیل کردن شما به سرعت‌گیر انسانی، از کنار شما رد شویم. پس بدون ترس از این‌که توسط یک یه‌سردوگوش دوچرخ درو شوید، قدم بزنند و به مسیر خود ادامه دهید.
اگر هم عینک خوش‌بینی به چشمان خود زده‌اید و مسیر دوچرخه‌سواری می‌بینید، با آن مانند سیبیل بابای خود برخورد کنید. آن مکان را به پارک خودرو یا به مکانی برای نشست و گفتمان با دوستان تبدیل نکنید. بگذارید این مسیر باریک که به اندازه یک تار مو برایمان باقی مانده است، باز بماند تا ما شبانه‌روز دعاگوی شما باشیم. به ما دوچرخه‌سواران اجازه دهید بدون ترس از له شدن، مانند حشره‌ای روی شیشه جلو خودرو، در مسیرهای خود بچرخیم.
به یاد داشته باشید، دوچرخه‌ها ارابه‌های زندگی ما هستند. پس لطفا مسیرها را باز نگه دارید تا همه ما بتوانیم بدون هیچ‌گونه برخورد غیرمنتظره‌ای از این سواری زیبا لذت ببریم، زیرا ما هم حق داریم در این دنیای شلوغ و پرهیاهو دوچرخه‌سواری کنیم.
چاپ شده در ویژه نامه پلخمون شماره 118 - روزنامه شهرآرا
