پوشک یا موشک، مسئله اینست!
این روزها با توجه به کمیاب یا بهتر بگویم نایاب شدن پوشک باید به چند نکته مهم و کلیدی در رابطه با کمبود پوشک در جامعه توجه کرد. در شرایط عادی با توجه به اینکه پوشک‌ها به صورت اسمی تولید داخل محسوب می‌شوند و امسال هم قرار است همه آحاد مردم مخصوصا مسئولین امر در این زمینه دُر افشانی نمایند
(همان صداهای هنجاری که از خودشان ساطع می‌کنند) در یک ماه اخیر این مسئولان عزیز و مویز و دوست داشتنی و مامانی (که خدا انشالاه نسل‌شان را زیاد کند تا بتوانیم با صادراتشان به بلاد کفر و عداوت و دشمنی انتقام‌مان را بگیریم و مشت محکمی بر دهان یاوه گویان اجنبی بزنیم) پا را از دُرافشانی فراتر گذاشته و همانند دوره قبلی به کار عملی روی آوردند، تا مرد باشند و ثابت کنند که آنها نیز می‌توانند عملی باشند. القصه، در این شرایط خطیر که مسئولان پا در عرصه وجود نهادند و تپه‌های باقیمانده را یکی پس از دیگری در می‌نوردند با کمبود شدید سرویس‌های بهداشتی مواجه شدند، لذا میبایست از مورد اول تیتر استفاده نموده تا آثار عملیات به این بزرگی را پاک نمایند تا خدای نکرده زبانم لال ریا نشود. بنابراین با توجه به عزم مسئولان بابت ادامه این روند تا محقق شدن پیروزی کفر بر دشمن، اعلام می‌گردد که تا اطلاع ثانوی کودکان و نوباوگان عزیز و مویز به جای غر زدن "که من پوشکم رو میخوام" از نایلون فریزر پهن گو ان داخلی و اسکناس‌های هزار تومانی به عنوان جذب کننده قوی استفاده نمایند. مسئولان عزیز نیز می‌توانند جهت پر کردن 24 ساعت اوقات فراغت خود از اسکناس‌های درشت‌تر موشک درست کنند و از پنجره به بیرون پرتاب نمایند تا انشالاه بر سر کافران و ملحدان و زورگویانی که در کوچه و پس کوچه‌های شهر در حال عبور هستند برخورد و آنها را منهدم نمایند. انشالاه در ادامه این روند میمون و مبارک مسئولان قول مساعد داده‌اند که به زودی نوباوگان و کودکان عزیز بتوانند در آینده بسیار نزدیک (همین فردا) برای کلاس بیشتر اسکناس‌های دو هزار و پنج هزار تومانی را نیز مورد استفاده قرار دهند. همچنان امیدواریم که خداوند به مسئولان امر و نهی یک در آخرت و صد در دنیا بهشان پول و پَله تُپُل عطا فرماید. با آرزوی توفیق روز افزون برای مسئولان و رسیدن به سر منزل مقصود در کنار کشور دوست و مادر و برادرمان ونزوئلا.
